Hz Ömer (r.a) yanında Ebu Ubeyde b. Cerrah (r.a.) da bulunduğu halde Şam’a gitmek üzere yola çıktı. Yolda bir nehre geldiklerinde Hz. Ömer devesinden indi ve ayakkabılarını çıkarıp boynuna astı. Sonra da devesinin dizgininden tutarak suya girdi. Bunu gören Ebu Ubeyde
“Ey Müminlerin Emiri! Böyle yapmayınız; çünkü bu memleketin halkı seni bu şekilde görmekten hoşlanmayacaktır” dedi. O zaman
Hz. Ömer şunları söyledi:
'Eğer bunu bir başkası söylemiş olsaydı onu ümmet-i Muhammed’e ibret dersi kılardım. Biz yeryüzünün en zelil kavmiydik. Allah Teâlâ bizi İslâm ile aziz kıldı.
Eğer biz O’nun bizi aziz kıldığı İslâm’dan başka
bir izzet talep edersek Allah Teâlâ bizi tekrar zelil eder.'

Hz Ömer (r.a),tevâzu gösteren,
mütevâzi hayat süren bir insandı.
Değerli olmayan elbiseler giyer,basit yiyecekler yerdi.Allâh'ın koyduğu sınırların gözetilmesi konusunda oldukça katıydı.Elbisesinin üzerine yamalar diker,omuzunda kırba taşırdı.Bununla birlikte heybeti ile herkesi etkilerdi.
Çok az güler,kimse ile mizah yapmazdı.Yüzüğünün üzerinde:'Vâiz olarak ölüm yeter,ey Ömer' yazılıydı.