-Kedinin biri odanın ortasında kurulmuş uyuklar gibi görünerek duyduğu tıkırtıya kulak kabartmiş. Kenardaki deliklerden birinde küçük bir fındık sıçanı da başını uztıp uzatıp etrafa bakınırmış. Kedi bakmış ki uyuklar gibi görünmek farenin oradan çıkmasına yetmeyecek, konuşmaya mecbur kalmış.
-Hadi hadi demiş. Oradan oraya korka korka başını çıkarıp durma, acıdım sana. O delikten çık şu deliğe gir, içerde kelle kelle kaşarlar, bir ambar da buyday var. Afiyetle ye. Sağlığıma dua edersin.

Bir müddet yine uyuklar gibi bekledikten sonra bakmış ki berikinde yine hareket yok…
-Ne duruyorsun dediğimi yapsana!…
Fare üzüle üzüle cevap vermiş:
-Kusura bakma ama yapamıyacağım…
-Neden ? demiş, kedi.
Fare açıklamış:
-Bana o delikten çık, şu deliğe gir kaşar peyniri, buyday var, afiyetle ye, diyorsun…
Bakıyorum teklifine külfet küçük, nimet büyük. Bu işte mutlaka bir bokluk var…