İsar demek,ihtiyacı olduğu halde cömertlik yapmak demektir.
Hz Peygamber,dünyadan ayrıldığı güne kadar hiçbir zaman üç gün arka arkaya doymadı.
Oysa biz isteseydik doyabilirdik.Fakat bizler başkasını kendimize tercih ederdik.
Hz Aişe r.a
Abdullah b Câfer (r.a), bahçelerinden birine gitti.Bu esnada başka bir kavmin hurmalığına vardı.
Orada çalışan siyah bir hizmetçi gördü.Hizmetçi yemeğini yemeye oturduğu zaman yanına bir köpek sokuldu. Hizmetçi ekmeği köpeğe verdi.Köpek onu yedi.Sonra ikinci ve üçüncüyü de verdi. Köpek onları da yedi. Abdullah da bakıyordu. Hizmetçiye şöyle sordu:
-Günde kaç ekmek nafakan var?
-İşte senin gördüğün kadar.
-O halde bu köpeği neden kendi nefsine tercih ettin?
-Burası köpeğin bulunacağı bir yer değildir. Muhakkak bu köpek uzun bir yoldan aç olarak gelmiştir.
Ben de o aç iken doymayı iyi görmedim.
-O halde akşama kadar ne yapacaksın?
-Bugün bütün gün aç kalacağım!
Abdullah b. Câfer ra dedi ki:'Ben cömertliğimden dolayı kınanıyorum.
Oysa şu çocuk benden daha cömerttir!'
Hz Ömer (r.a) şöyle demiştir:Hz Peygamber'in ashabından bir zata bir koyun kellesi hediye edildi.
O 'Benim kardeşim benden daha muhtaçtır' deyip başkasına gönderdi.Onların herbirisi o kelleyi diğerine gönderiyordu. Sonunda, kelle yedi evi dolaşıp yine birinci eve döndü.
Yermuk (Şam'da bir yerdir) muharebesinde elimde biraz su olduğu halde, yaralılar arasında gezerken amcamın oğlunu gördüm. 'Sana su içireyim mi?' diye sorunca bana işaret ederek içir dedi.
O sırada başka bir kişinin Ah! Su! dediğini işittik.Amcamın oğlu bana 'suyu ona götürüp vermemi' işaret etti. O kişiye vardım,Hişam b As ra olduğunu gördüm. Ona 'Sana su içireyim mi?' dedim.
O sırada başka birinden ah diye bir ses geldi. Hişam, suyu ona götürmemi işaret etti.
Ona varınca baktım ki ölmüş. Hişam'a döndüm. Baktım ki o da ölmüş! Amcamın oğluna geldim, baktım ki o da ölmüş! Allah'ın rahmeti hepsinin üzerine olsun!
Huzeyfe el-Advî r.a
