Allahın Resülü bir topluluk içinde yemek yeseler sofradan en sonra ellerini çekerlerdi.Herkes iştihası yettigi kadar yesin ve Allah Resülünün el çektigini görerek yemekten vazgeçmesin diye... Sofraya oturduklan zaman: «— Kimse yerinden kalkmasın,
doysa da kalkmasın! Yabancılar kalkıncaya kadar
yerini muhafaza etsin!» Buyururlardı.Yemek yedikleri topluluktan dua etmedikçe ayrılmazlardı.
Amr isimli biri, Kâinatın Efendisine süt içirdi
ve duasını aldı.: «— Allahım; ona devamlı
gençlik ve canlılık ver!» Amr seksenine vardı
ve sakalında tek tel beyaz kıl görülmedi.

Allahın Resülü sav bir sefer de sahabilerine bir koyun kesmelerini emir buyurdular.Biri kesmek işini üzerine aldı, öbürü soymak, üçüncüsü de pişirmek işini üzerlerine aldılar. Allahın Resulü: «— Öyleyse odun taşımak işi de benim üzerime olsun!» Buyurdular: Sahabiler buna itiraz etti: «— Her işi bize bırak, ey Allahın Resulü; biz bu işe yeteriz.» Şu cevabı verdiler: «—Yeteceğinizi biliyorum! Fakat siz çalışırken ben boş duramam ve nefsimi sizden üstün göremem!»